Osiedle bez granic – wymogi prawne czy tylko udogodnienia?

Wykluczenie społeczne osób z niepełnosprawnościami ruchowymi zauważalne jest na wielu płaszczyznach. Nieruchomości nieprzystosowane do szczególnych potrzeb osób z niepełnosprawnością stają się często uciążliwym problemem, który może prowadzić do wycofywania się osób z codziennego życia. Na szczęście rynek nieruchomości oferuje coraz to więcej budynków z udogodnieniami, które gwarantują bezproblemowe poruszanie się przy pomocy różnego sprzętu pomocniczego.

By mieszkanie mogło nazywać się mieszkaniem przystosowanym dla osób z niepełnosprawnością nie wystarczy jedynie zlikwidować progów czy poszerzyć wejście do windy. Charakterystyka takich mieszkań jest ściśle określona przepisami prawnymi. Co więcej prawo budowlane nakazuje dostosowanie każdego nowego budynku do potrzeb osób z niepełnosprawnościami.

[Ustawa z dnia 7 lipca 1994. Art. 5. pkt. 4]

„Obiekt budowlany jako całość oraz jego poszczególne części, wraz ze związanymi z nim urządzeniami budowlanymi należy, biorąc pod uwagę przewidywany okres użytkowania, projektować i budować w sposób określony w przepisach, w tym techniczno-budowlanych, oraz zgodnie z zasadami wiedzy technicznej, zapewniając: (…) niezbędne warunki do korzystania z obiektów użyteczności publicznej i mieszkaniowego budownictwa wielorodzinnego przez osoby niepełnosprawne, o których mowa w art. 1 Konwencji o prawach osób niepełnosprawnych, sporządzonej w Nowym Jorku dnia 13 grudnia 2006 r. (Dz. U. z 2012 r. poz. 1169 oraz z 2018 r. poz. 1217), w tym osoby starsze”

Czy niezbędnymi warunkami określamy jedynie podjazdy dla wózków inwalidzkich oraz specjalne wydzielone miejsca parkingowe?

Nie! Ważne jest odpowiednio szerokie wejście do budynku, dojście do bloku powinno być utwardzone, a jego szerokość powinna pozwolić na bezkolizyjny przejazd wózka inwalidzkiego. Co jeśli budynek nie posiada windy? Deweloper zobowiązany jest do zainstalowania urządzenia umożliwiającego bezproblemowe dotarcie osób z niepełnosprawnościami na pierwsze piętro oraz do garażu podziemnego. Śmietnik – dostęp do niego powinien być nieograniczony żadnymi przeszkodami, a sam otwór śmietnika powinien być na wysokości dostosowanej do osób korzystających z różnych urządzeń pomocniczych.

Zainteresowanych dokładnymi przepisami wraz z określonymi w nich wymiarami udogodnień odsyłamy do Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dn. 12 kwietnia 2002 r. (http://prawo.sejm.gov.pl/isap.nsf/download.xsp/WDU20020750690/O/D20020690.pdf ) oraz Obwieszczenia Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dn. 17 lipca 2015 r. (http://prawo.sejm.gov.pl/isap.nsf/download.xsp/WDU20150001422/O/D20151422.pdf)

Często spotykamy się ze stwierdzeniem, że mieszkania przystosowane dla osób ze szczególnymi potrzebami powinny znajdować się na parterze. Czy jest to uzasadnione? Po części tak. Wyobraźmy sobie sytuacje, że na osiedlu wysiądzie prąd albo zatnie się winda – niby w XXI wieku takie rzeczy zdarzają się bardzo, bardzo rzadko, ale jednak nie są one niemożliwe – i co wtedy? W tym przypadku parter = komfort.

A o tym, jakie wymogi powinny spełniać mieszkania projektowane/przygotowywane dla osób z niepełnosprawnościami ruchowymi – na naszym blogu za tydzień.